Wśród wszystkich produktów pochodzenia pszczelego, miód zawsze stawiany jest na pierwszym miejscu jako produkt najpowszechniej znany i stosowany. Jednak nie tylko w nim można znaleźć cenne składniki odżywcze, witaminy i minerały. Dla ludzkiego organizmu równie atrakcyjna jest pierzga pszczela, wytwarzana przez pszczoły. Warto przyjrzeć się jej z bliska i poznać jej historię, aby móc jak najwięcej skorzystać z dobroczynnych właściwości, jakimi się charakteryzuje. A zatem poznajmy się z nią lepiej – czym jest pierzga i w jaki sposób można ją najlepiej wykorzystać?

Pierzga pszczela – co to jest?

Pierzga pszczela, zwana także chlebem pszczelim, powstaje z pyłku kwiatowego, który pszczoły umieszczają w komórkach plastra, zalewając miodem i szczelnie zamykając woskiem. Pod wpływem fermentacji powstaje wtedy bogaty w białko pokarm. Podstawowym zastosowaniem pierzgi jest zapewnienie pożywienia owadom znajdującym się wewnątrz ula podczas długich, zimowych miesięcy, kiedy niemożliwe jest pozyskanie świeżego pokarmu bezpośrednio z roślin. Dzięki procesowi fermentacji mlekowej, następującej na skutek oddziaływania grupy określonych enzymów, bakterii z rodziny Lactobacillus plantarum i Lactobacillus acidophilus pierzga zachowuje swoje właściwości przez bardzo długi czas.

Zanim jednak dojdzie do przekształcenia zebranego pokarmu w odżywczą pierzgę, pszczoły muszą w porze letniej zebrać pyłek kwiatowy i nektar, który transportowany jest na odnóżach właśnie w postaci niewielkich, kształtnych grudek, zlepionych sokami roślinnymi. Półprodukty są gromadzone w plastrach ula, gdzie kolejne owady przejmują pracę nad ostatecznym ukształtowaniem pierzgi. W tym celu zebrany pyłek jest zalewany miodem i poddawany działaniu enzymów zawartych w ślinie, a następnie ubijany. Ma to na celu pozbycie się nagromadzonego wewnątrz powietrza, które może spowodować przedwczesne zepsucie się przygotowanego na zimę pożywienia. Gdy zadanie zostanie wykonane, pierzga zostaje zasklepiona woskiem. Właśnie wtedy rozpoczyna się proces fermentacji, do którego potrzebne jest środowisko beztlenowe oraz wysoka, sięgająca 30ºC temperatura. Tak przygotowany pokarm jest nie tylko lepiej przyswajalny niż pyłek pszczeli, jest również produktem, z którego tworzone jest mleczko pszczele. To z kolei służy do karmienia larw każdego nowego pokolenia pszczół. Ta przyjmująca zazwyczaj ciemnobrązowy kolor substancja jest odporna na pleśń oraz na gnicie.

Pierzga pszczela – właściwości

Aby pszczoły mogły się prawidłowo rozwijać, szczególnie larwy, oraz by nie chorowały i cieszyły się długim, owadzim życiem spędzonym na ciężkiej pracy, potrzebują odpowiedniej dawki witamin, minerałów i substancji odżywczych. To wszystko dostarcza im właśnie pierzga pszczela.

W jej składzie można znaleźć między innymi: witaminy z grupy B, witaminę A, C i E, polifenole, m.in. flawonoidy, kwasy fenolowe, leukotrieny i aminokwasy, wysoką zawartość białka, a także mikro- i makroelementy, np.: potas, magnez, wapń, miedź, sód, chrom, cynk, selen, żelazo, kobalt, mangan czy krzem. Ponadto ten rewelacyjny produkt pszczelego pochodzenia działa odżywczo, odtruwająco i wzmacniająco. Naukowcom udało się ustalić procentowy skład pierzgi i wyodrębnić poszczególne składniki. Dzięki temu wiadomo, że od 10 do nawet 40% składu stanowią białka, od 13 do 55% węglowodany, w tym cukry proste, jak fruktoza i glukoza, od 1 do 20% nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe, m.in. fosfolipidy i fitosterole. Skład uzupełniają kwas oleanolowy i betulina, czyli triterpeny i enzymy.

Tak bogaty skład pierzgi przekłada się oczywiście na jej właściwości lecznicze i szerokie zastosowanie w świecie ludzi, w tym zastosowanie lecznicze i kosmetyczne.

Pierzga pszczela – na co pomaga?

Skład pierzgi pszczelej oraz jej łatwa przyswajalność sprawiają, że świetnie nadają się jako uzupełnienie zbilansowanej diety. Substancja ta, przyjmowana regularnie, działa na organizm człowieka regenerująco, wzmacniająco i odżywczo. Dodatkowo rekomendowana jest w stanach osłabienia, po przebytych chorobach, w stanach zapalnych oraz w czasie rekonwalescencji, a to za sprawą dużej zawartości m.in. witaminy C, sięgającej nawet dawki 300 mg/ 100 g produktu. Z tego samego powodu pierzga pszczela jest stosowana w leczeniu anemii – z powodzeniem zwiększa produkcję hemoglobiny dzięki zawartości żelaza w swoim składzie. Co więcej, ten fantastyczny wytwór pszczół potrafi stymulować cały układ odpornościowy, jest też bakteriobójczy. Pierzga przydaje się jednak nie tylko w czasie infekcyjnym. Badania wykazały jej dobroczynny wpływ na układ nerwowy, wspomaganie koncentracji, poprawę pamięci i ogólną funkcjonalność mózgu. Substancja ta nie pozostaje bez pozytywnego wpływu również na układ pokarmowy. Pomaga regulować procesy trawienne, wspomaga pracę jelit, a także zwiększa apetyt, dlatego świetnie sprawdza się jako preparat dla seniorów mających problemy z jedzeniem i jego prawidłowym przyswajaniem.

Pierzga na tarczycę

Choroby związane z zaburzeniami pracy gruczołu tarczycowego są dzisiaj jednymi z najpowszechniej występujących. Na szczęście osoby cierpiące na jej niedoczynność czy nadczynność mają dostęp do pierzgi – jej właściwości lecznicze skutecznie redukują ilość glukozy we krwi. Dzięki temu wpływają również zbawiennie na metabolizm samego glikogenu trafiającego do wątroby oraz do mięśni. Efektem jest dostarczanie w bezpieczny sposób komórkom ciała kolejnych porcji energii, niezbędnych do funkcjonowania. Jednocześnie pierzga pszczela ma działanie adaptogenne i przeciwutleniające. Skutecznie stabilizuje tarczycowe błony komórkowe. Według badaczy terapia oparta właśnie na tym naturalnym produkcie, daje doskonałe rezultaty. Poprawa była zauważalna u aż 78% pacjentów, stosujących go przez okres 6 tygodni.

Pierzga na nerwicę

Jak już wspomnieliśmy, pierzga pszczela ma właściwości lecznicze, wpływające pozytywnie również na układ nerwowy. Mówi się już o niej nawet w kontekście skutecznego leku zwalczającego depresję oraz stany przewlekłego stresu i przemęczenia. Udowodniono jej działanie łagodzące nawet ostre stany depresyjno-lękowe czy zaburzenia snu. Takie działanie ten naturalny produkt zawdzięcza ponad 250 składnikom aktywnym, wśród których część charakteryzuje się działaniem tonizującym. Pierzga wpływa na lepsze ukrwienie organizmu, przez co mózg jest lepiej dotleniony i może sprawniej funkcjonować. Z tego powodu suplementy na bazie pierzgi polecane są studentom oraz osobom mocno obciążonym pracą zawodową.

Pierzga na stawy

Wspomniane już wcześniej działanie regenerujące i łagodzące pierzgi pszczelej znalazło zastosowanie w medycynie również w charakterze środka wspierającego odbudowę stawów. Stosowana jest w przypadku rekonwalescentów, osób po poważnych wypadkach czy u osób ze stwierdzonym zapaleniem reumatoidalnym stawów. Szczególnie w tym ostatnim przypadku stosowanie pierzgi jest dobrym pomysłem. Nie chodzi tu jedynie o jej właściwości regeneracyjne i przeciwzapalne, ale także łagodzące i przeciwbólowe. Dzięki nim pacjent jest w stanie w krótszym czasie dojść do siebie czy odzyskać chociaż częściową ruchowość dzięki wzmocnieniu samej struktury stawów. Działanie detoksykujące jest kolejną zaletą tej substancji, pozwala bowiem wydalić z organizmu wszystkie niebezpieczne związki, nierzadko hamujące regenerację ciała.

Pierzga na odchudzanie

Mało kto kojarzy słodkie i kaloryczne produkty pochodzenia pszczelego z dietami odchudzającymi. Tymczasem pierzga zastosowanie znalazła również i w tym zakresie, a wszystko dzięki sporej zawartości chromu ograniczającego apetyt i pozwalającego zredukować ilość tkanki tłuszczowej. Nie bez znaczenia jest też jej wpływ na regulację metabolizmu, dzięki któremu przemiana materii następuje znacznie szybciej. Do odchudzania przyczynia się ona również ze względu na przyspieszenie rozpuszczania się komórek tłuszczowych i zmniejszenie ilości przyswajanych węglowodanów przy jednoczesnej konwersji cukrów.

Pierzga pszczela – jak spożywać?

Jeśli wiadomo już, jak cenne posiada pierzga właściwości lecznicze i jak szerokie jest jej zastosowanie, czas sprawdzić, jak powinno się ją spożywać oraz w jakiej ilości. Co do preparatów i suplementów diety zawierających w składzie tę substancję, zawsze należy kierować się zaleceniami znajdującymi się w ulotce dla pacjentów. Przyjmuje się, że osoba dorosła może dziennie przyjmować uśrednioną dawkę wynoszącą od 30 do 40 g. Podanej ilości nie powinno się jednak przekraczać.

Powszechnie uważa się, że pierzga pszczela jest najskuteczniejsza, jeśli spożywana jest w formie naparów. Aby taki preparat przygotować, wystarczy odpowiednią ilość produktu wsypać do szklanki, zalać wodą i odstawić najlepiej na kilka godzin. Według badaczy takie podanie tego specyfiku intensyfikuje dodatkowo jego działanie. Najskuteczniejszy jest wypijany rano na czczo. Pierzgę równie dobrze można zjadać dodaną do jogurtu czy mleka podczas jednego z posiłków. Specyfik ten można potraktować też jako słodką, pożywną i zdrową przekąskę, łącząc go z niewielką ilością miodu.

Pierzga pszczela – skutki uboczne

Jako w pełni naturalny produkt, w stu procentach ekologiczny i pochodzący od pszczół, pierzga nie daje absolutnie żadnych skutków ubocznych. To właśnie dlatego jest tak rozpowszechniona i stosowana w tak szerokim zakresie, na tak wielu polach.

W kwestii pierzgi pszczelej jedynym przeciwwskazaniem do jej stosowania będą przyczynki chorobowe. Jeśli masz alergię na produkty pochodzące od pszczół, musisz zachować szczególną ostrożność. Pierzga pszczela, podobnie jak sam miód, ze względu na swoje kwiatowo-nektarowe pochodzenie, może być silnie uczulająca. W przeciwieństwie jednak do miodu nie stanowi niebezpieczeństwa dla diabetyków.

Pierzga – jak długo można przechowywać?

Produkty pochodzenia pszczelego warto zawsze kupować w sprawdzonych miejscach, najlepiej bezpośrednio w pasiekach. Na ich trwałość i zachowanie cennych właściwości duży wpływ będzie mieć ich sposób przechowywania. Co do pierzgi pszczelej, optymalnymi warunkami do jej przechowywania są ciemne i chłodne miejsca. Produkt powinien znajdować się w szklanym lub plastikowym pojemniku ze szczelną pokrywką i powinien zostać spożyty w całości w przeciągu dwunastu miesięcy od jego wyprodukowania.