W pasiekach sprzedawany jest przede wszystkim miód – to o nim od wieków mówi się jako o najzdrowszym, naturalnym środku przeciwko przeziębieniom i wskazuje się na niego jako na ekologiczny lek, działający pomocniczo w wielu schorzeniach. Dzisiaj jednak doświadczeni pszczelarze wiedzą, że godnym uwagi jest nie tylko sam miód, pieczołowicie gromadzony przez pszczoły zbieraczki na okres zimowych chłodów, ale również pyłek pszczeli. Po przyjrzeniu się mu z bliska i odkryciu w nim cennych właściwości zdrowotnych jest on szeroko wykorzystywany w suplementacji w codziennej diecie oraz w kosmetologii. Gdziekolwiek się znajdzie, zdaje egzamin na piątkę z plusem. Co w takim razie warto wiedzieć na jego temat, czym jest i jak powstaje w przyrodzie?

Czym jest pyłek pszczeli?

Nektar to nie jedyna substancja, jaką pszczoły zbieraczki przynoszą ze sobą ze swoich długich, mozolnych podróży. Z niektórych kwiatów owady te pozyskują jedynie nektar, z innych – zarówno nektar, jak i pyłek kwiatowy. Z jeszcze innych roślin, takich jak łubin, kukurydza czy mak, pszczoły zbierają jedynie ten ostatni. Po połączeniu go ze śliną i odrobiną nektaru tworzą charakterystyczne, nieregularne, różnokolorowe kulki, zwane obnóżami, które umocowują w specjalnych koszyczkach na nogach. W ulu mieszanina powstała po dodaniu do pyłku nektaru nazywana jest pierzgą i w takiej formie przechowywana jest w woskowych plastrach. W ich wnętrzu, pod wpływem działania pszczelej śliny, zachodzą procesy fermentacji beztlenowej. Efektem jest powstanie kwasu L-mlekowego, działającego na gotowy pyłek jak dobrej jakości konserwant, gwarantujący jego świeżość, bez względu na czas, kiedy zostanie on wykorzystany. Głównym zadaniem pyłku pszczelego jest zaspokajanie potrzeb żywieniowych – zarówno bieżących, jak i późniejszych, kiedy na zewnątrz zabraknie świeżego pożywienia w postaci kwiatowego nektaru. Pierzga, jako rewelacyjne źródło białka, przeznaczane jest w ulu przede wszystkim na potrzeby młodych owadów, potrzebujących energii do rozwijania się i objęcia swoich przyszłych obowiązków. Mieszanka ta j stanowi jednocześnie składnik niezbędny do produkcji mleczka pszczelego.

Jakie właściwości posiada pyłek pszczeli?

Lista korzystnych właściwości pyłku pszczelego jest imponująca. Jego zastosowanie jest bardzo szerokie. Podobnie jak miód, pyłek można z powodzeniem stosować jako naturalny środek wspomagający układ immunologiczny, nie tylko w chwili zmagania się z przeziębieniem lub grypą. Zawiera cenne składniki: ponad czterdzieści pierwiastków, w tym żelazo, cynk, magnez, potas, selen, srebro, tytan, platynę, bor, czy cyrkon, witaminy: A, witaminy z grupy B, witaminy: C, E, PP, D, H oraz P. Stanowi źródło naturalnego kwasu foliowego, biotyny, kwercetyny, kwasu pantotenowego i inozytolu. Pyłek wymieniany jest przez specjalistów jako jeden z najlepszych możliwych suplementów diety, oddziałujących pozytywnie na cały organizm.

Pyłek pszczeli – na co pomaga?

Jeśli wiadomo już, co stanowi jego bazę, czas zapytać o inną kwestię związaną z pyłkiem pszczelim – na co pomaga i w jaki sposób można najlepiej wykorzystać jego cenne właściwości prozdrowotne?

O ile sam miód nie jest polecany osobom z nadwagą i cukrzycą, sam pyłek pszczeli z powodzeniem można stosować nawet przy nadmiernej masie ciała. Poprawia on samopoczucie i redukuje uczucie zmęczenia i senności. Jego walory docenił także przemysł kosmetyczny.

Pyłek pszczeli – zastosowanie w medycynie niekonwencjonalnej i w kosmetologii

Właściwości pyłku pszczelego pozwoliły mu znaleźć szerokie zastosowanie w medycynie niekonwencjonalnej i w kosmetologii. Regularne stosowanie tego specyfiku ma wiele pozytywnych konsekwencji – osoby chcące poprawić ogólny stan zdrowia czy wzmocnić odporność. Ekstrakty pyłku pszczelego wykorzystywane są jako składnik wzbogacający kosmetyki, ze względu na pozytywny jego wpływ na wygląd i kondycję skóry oraz włosów. Powodem jest wysoka zawartość w nich aminokwasów, wzbogaconych siarką. W ten sposób producenci otrzymują kosmetyki uniwersalne, które jednocześnie zapewniają elastyczność skórze, wygładzają ją, poprawiają wygląd i kondycję, spowalniają nieuchronne procesy starzenia. Słowem – działają jak jeden z najlepszych biostymulatorów. Poza produktami do ciała i włosów, na bazie pszczelego pyłku wykonuje się maseczki pielęgnujące. Te przygotowywane w domowym zaciszu najczęściej składają się z trzech składników: żółtka jaja kurzego, oliwy z oliwek oraz pyłku pszczelego.

Dla każdej grupy wiekowej rekomenduje się przyjmowanie innej dawki, dostosowanej do wieku, masy ciała oraz ogólnego zapotrzebowania organizmu na konkretne składniki, zawarte w składzie produktu. Zazwyczaj rekomenduje się, by pyłek pszczeli zażywać około trzydziestu minut przed posiłkiem, najlepiej również trzy razy w ciągu dnia.

Kuracje z zastosowaniem pyłku można z powodzeniem rozpocząć już u dzieci, które ukończyły trzeci rok życia i nie mają objawów alergii. W grupie wiekowej od 3 do 5 lat ilość suplementu nie powinna przekroczyć 10 g, czyli dwóch łyżeczek od herbaty. Dla dzieci od 6 do 12 lat proponowaną dzienną ilością do spożycia jest 15 g pyłku, czyli trzy łyżeczki od herbaty. Dzieci powyżej 12 roku życia oraz dorośli mogą dziennie przyjmować nawet 20 g pyłku, czyli w przeliczeniu na łyżeczki do herbaty – cztery. Jeśli mowa o leczeniu, a nie o zapobieganiu, dorosły człowiek może dziennie spożyć nawet dwie łyżki stołowe tego pszczelego specyfiku, to jest od 30 do nawet 40 g.

Aby zachować wszystkie te cenne właściwości, trzeba wiedzieć, jak przechowywać pyłek pszczeli, aby zapewnić mu jak najlepsze warunki. Jako produkt suchy, higroskopijny, z łatwością pochłania nie tylko wilgoć z otoczenia, ale i wszelkie zapachy. Miejsce przechowywania pyłku powinno być zatem suche i ciemne, a sam słoik szczelnie zakręcony.

Czy istnieją jakieś przeciwwskazania?

Powszechnie uważa się pyłek pszczeli za jeden z najlepszych i najbezpieczniejszych środków poprawiających ogólną kondycję organizmu i działających pozytywnie na układ odpornościowy człowieka. Zawsze jednak pozostaje pytanie, czy tak naturalny środek może być środkiem uniwersalnym, przeznaczonym dla każdego. Zaleca się jedynie ostrożność w stosowaniu tej substancji przez osoby uczulone na produkty pszczele oraz cierpiące na schorzenia, wymagające ograniczenia białka w diecie. Przy skłonnościach do alergii warto zacząć stosowanie od niewielkiej ilości i obserwować reakcję organizmu. Jeśli nie wystąpią żadne niepokojące objawy, można z powodzeniem dostosować dawkę do indywidualnych potrzeb.